tarafından silam Cuma Nis. 25, 2008 10:10 pmHüznümde ki yorgun damlalar ağlıyor sessiz sessiz
Damlıyor yüreğimin en incesine
Sızlatıyor, yaralıyor, kanatıyor
İnim inim inletiyor çaresiz geceler
Bedenim hasta, savruk düşüncelerim
Param parça umutlarım her bir köşede pinekliyor
Sabahlar gelmek bilmiyor, yıldızlar kadar uzak
Kaçıyor tutamıyorum hayalini
Kavgalıyım kendimle, herşeyle, herkesle
Dalıyorum uzaklara zamanlı, zamansız
Hasret yüklü seni bekliyorum, seni gözlüyorum
Bir başına kalmak ne demek bilir misin
Bilirmisin gidenin ardından ağıt yakmayı
Ben öğrendim, hiç istemesem de
Nasıl yıkıp ta savurur sensiz kalmak bilemezsin ki
Sen ben olmadın,beni yaşamadın hiç
Tüm duaları ezberledim sayende, sağol
Sema da ellerim, dua da dillerim
Seni diliyorum rabbimden
Öylesine yakarıyorum,öylesine yalvarıyorum
Kabul olacak birgün dualarım
Sen geleceksin
Geç kalınsa da, sen pişmanlığınla geldiğinde
Yaşarken acımasızca öldürdüğün bana sarılacaksın
Soğumuş bedenim musalla taşında
Duyamıyacağım hıçkırıklarını
Gözyaşların ıslatacak yanaklarımı
Hissedemiyeceği m
Mezarıma ellerinle attığın topraklar örtecek cansız bedenimi
Ben, ebediyen gideceğim..
